Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Duo Reges: constructio interrete. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat,
quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere?

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent
vera, coniungi debuerunt;

Bork: Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Bork: Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Bork: Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Reguli reiciendam;: Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Non risu potius quam oratione eiciendum?
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Quid iudicant sensus?

Nam quid possumus facere melius? Ad eos igitur converte te, quaeso. Bork Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quid, de quo nulla dissensio est? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Iam in altera philosophiae parte. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quippe: habes enim a rhetoribus;

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;