Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Bonum patria: miserum exilium. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.

• Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
• Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
• Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
• Nunc de hominis summo bono quaeritur;
• Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
• Et quod est munus, quod opus sapientiae?

At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?

1. Quis istud, quaeso, nesciebat?
2. Si enim ad populum me vocas, eum.

Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Duo Reges: constructio interrete. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Tu quidem reddes;

Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.

Bork

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Ut Phidias potest a primo instituere signum idque perficere,
potest ab alio inchoatum accipere et absolvere, huic est
sapientia similis;

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Si longus, levis; Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Nunc de hominis summo bono quaeritur; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.